পৰীক্ষিতৰ ব্ৰহ্মশাপ
১। তলৰ বাক্যকেইটা পঢ়া আৰু উত্তৰ দিয়া।
ক) দেখন্তঃ মুনি চক্ষু মুদি সমাধি কৰি আচন্ত। এমন মুনিত তৃষ্ণায়ে আকুল হৈয়ো জল খুজিলা।
১) মুনিয়ে চকু মুদি কি কৰি আছিল?
উত্তৰ:- ধ্যান কৰি আছিল।

২) মুনিজনৰ নাম কি?
উত্তৰ:- শমীক মুনি।

৩) পিয়াহত আকুল হৈ কোনে মুনিক পানী খুজিছিল?
উত্তৰ:- ৰজা পৰীক্ষিত।

খ) পাচে তান‌ পুত্ৰ শৃংগী বাৰ্তা পায়া ক্ৰোধে ছবালসৱৰ আগতে বোলন্তঃ অহো ৰজাৰ অন্যায় দেখ।
১) কি খবৰ পাই মুনি পুত্ৰ শৃংগীৰ খং উঠিছিল?
উত্তৰ:- ৰজায়ে মৰি থকা সাপ মুনীৰ ডিঙিত মেৰিয়াই দিলে। সেইবাবে মুনি পুত্ৰ শৃংগীৰ খং উঠিছিল।

২) ৰজাই কি অন্যায় কৰা কথা কৈছে?
উত্তৰ:- ৰজাক কৌষিকীয়ে অভিশাপ দিছিল সেইবাবে ৰজাই অন্যায় কৰাৰ কথা কৈছে।

গ) আজি মঞিঁ দণ্ডিবোঃ মোৰ বল দেখ।এহি বুলি কৌষিকী জলত আচন্ত কৰি ৰজাক সপ্ত দিনত তক্ষকে দংশোক বুলি শাপ দিলা।
১) উক্ত কথাফাকি কোনে কৈছিল আৰু কিয় কৈছিল?
উত্তৰ:- কৌষিকীয়ে কৈছিল। কাৰণ পৰীক্ষিত ৰজাই কৌষিকীৰ পিতৃ শমিক মুনিৰ ডিঙিত সাপ মেৰিয়াই দিছিল।

২) শৃংগীয়ে কৌষিকীজলত গা ধুই ৰজাক কি বুলি অভিশাপ দিছিল?
উত্তৰ:- সাতদিনৰ পিছত তক্ষক নামৰ সাপে দংশন কৰিব বুলি অভিশাপ দিছিল।

ঘ) অহো দুষ্ট পুত্ৰ কি অন্যায় কৰিলি।
১) শমীক মুনিয়ে শৃংগীক দুষ্ট পুত্ৰ বুলি কিয় কৈছিল আৰু কি অন্যায় কৰাৰ কথা কৈছে?
উত্তৰ:- কাৰণ শৃংগীয়ে পৰীক্ষিত ৰজাক অভিশাপ দিছিল।
   ৰাজ্যৰ অৱস্থা বেয়ালৈ যাব আৰু চোৰ-ডকাইতৰ উৎপাত বাঢ়িব বুলি অন্যায় কৰাৰ কথা কৈছে।

ঙ) মহাশ্ৰান্ত হৈয়ো আমাক জল খুজিলন্ত। আংক কেনে শাপ দিলি।ই পাপৰ আন প্ৰায়শ্চিত্ত নেদেখি কৃষ্ণক প্ৰাৰ্থন্ত।
১) শৃংগীয়ে ৰজাক অভিশাপ দি পাপ কৰাৰ বাবে শমীক মুনিয়ে ভগৱান কৃষ্ণৰ ওচৰত কি বুলি প্ৰাৰ্থনা কৰিছিল?
উত্তৰ:- শমীক মুনিয়ে ভগৱান কৃষ্ণৰ ওচৰত প্ৰাৰ্থনা কৰিছিল যে হে কৃষ্ণ অনা-অপৰাধী তোমাৰ ভক্তিক অবোধ ছৱালে অপকাৰ কৰিলে। তাক সৰ্ব্বাত্মা তুমি ক্ষমা কৰা বুলি প্ৰাৰ্থনা কৰিছিল।

২। উত্তৰ দিয়া।
ক) পৰীক্ষিত ৰজাৰ মৃত্যু হ'লে ৰাজ্যত কি কি সমস্যাৰ সৃষ্টি হ'ব পাৰে বুলি শমীক মুনিয়ে পুতেকক কৈছিল?
উত্তৰ:- পৰীক্ষিত ৰজাৰ মৃত্যু হ'লে ৰাজ্যত বেয়ালৈ যাব আৰু চোৰ-ডকাইতৰ উৎপাত বাঢ়িব বুলি শমীক মুনিয়ে পুতেকক কৈছিল।

ভয়
১। ভয় গল্পটোৰ মূল কথাখিনি নিজৰ কথাৰে কোৱা।
২। উত্তৰ দিয়া।
ক) ৰবীনৰ চৌবিশ ঘন্টাৰ লগৰী কোন?
উত্তৰ:- ভয়।

খ) ৰবীনৰ পৰিবাৰৰ নাম কি?
উত্তৰ:- ৰমলা।

গ) ফুটবল খেলি থাকোঁতে কোন ঢুকাল?
উত্তৰ:- সত্য খুৰাৰ ল'ৰা।

ঘ) ৰবীন কেইটা সন্তানৰ পিতৃ?
উত্তৰ:- তিনিটা।

ঙ) জহীৰুদ্দীনৰ পেচা কি?
উত্তৰ:- ওকালতি।

চ) ফুৰিবলৈ ওলালে ৰবীনৰ কাৰ লগত তৰ্কাতৰ্কি হয়?
উত্তৰ:- পৰিবাৰৰ লগত তৰ্কাতৰ্কি হয়।

ছ) পোনাহঁতে কি বলেৰে ক্ৰিকেট খেলিবলৈ বিচাৰে?
উত্তৰ:- কাঠৰ বলেৰে।

জ) অফিচৰ কাম-কাজত ৰবীনে কিয় মন দিব নোৱাৰে?
উত্তৰ:- এটা অনামি ভয়ৰ বাবে।

৩। চমু উত্তৰ দিয়া।
ক) কেনেকুৱা কথাই ৰবীনৰ মনত ভয়ৰ সৃষ্টি কৰে?
উত্তৰ:- ৰবীনৰ মৃত্যুৰ পিছত তেওঁৰ পত্নী আৰু ল'ৰা-ছোৱালী কেইটাৰ কি হ'ব? তেওঁৰ পত্নীৰ স্বাভাৱত গভীৰতা নাই। কোনো কথাই গভীৰভাৱে ল'ব নাজানে।সোতত গা এৰি দিয়া স্বাভাৱ।সেইকাৰণে ৰবীনৰ মনত ভয়ৰ সৃষ্টি হয়।

খ) এদিন আবেলি অফিচৰ পৰা আহি ৰবীনৰ কিয় খং উঠিছিল?
উত্তৰ:- এদিন আবেলি অফিচৰ পৰা আহি ৰবীনে দেখিলে যে ঘৰৰ সন্মুখৰ দুৱাৰখন খোলা। সৰু ছোৱালীজনী অকলে বাৰান্দাত, তেওঁৰ পত্নী বাথৰুমত আছিল। এনেদৰে দৰ্জা খুলি ছোৱালীজনী অকলে এৰি ৰমলা বাথৰুমত যোৱাৰ বাবে ৰবীনৰ খং উঠিছিল।

গ) মাজৰাতি ৰবীনে শোৱাৰ পৰা উঠি ক'লৈ যাবলৈ উলাইছিল? তেওঁ ওলাই যোৱাৰ কাৰণ কি?
উত্তৰ:- মাজৰাতি ৰবীনে শোৱাৰ পৰা উঠি জহীৰৰ ঘৰৰ ফালে যাবলৈ ওলাইছিল। তেওঁ ভাবিছিল যে আজি যদি তেওঁ জহীৰৰ ল'ৰা ছোৱালীক উন্মত্ত জনতাৰ কবলৰ পৰা ৰক্ষা কৰিবলৈ নাযায় তেতিয়া হ'লে কাইলৈ তেওঁৰ পৰিয়ালৰ বিপদত পৰিলে কোনেও উদ্ধাৰ কৰিবলৈ নাহিব।

ঘ) গল্পটো পঢ়ি ৰবীন আৰু ৰমলাৰ চিন্তাৰ মাজত ক'ত পাৰ্থক্য পাইছা?
উত্তৰ:- ৰবীন আৰু ৰমলা দুয়োটা পৃথক চৰিত্ৰ। ৰবীনৰ চৰিত্ৰত আমি এক অনামি ভয়ৰ আৱৰণ অনবৰতে দেখোঁ যদিও এই ভয়ৰ আঁৰত এজন চিন্তাশীল নাগৰিকৰ দায়িত্ববোধো দেখিবলৈ পোৱা যায়।

৪।‘কোনে,কাক,কেতিয়া কৈছিল লিখা।'
ক)‘ইমান ভয়াতুৰ মানুহ মই জনমত দেখা নাই।'
উত্তৰ:- উক্ত কথাষাৰি ৰমলাই ৰবীনক কৈছিল। যেতিয়া ৰবীনে অফিচৰ পৰা আহি ঘৰৰ দৰ্জা খোলা দেখিছিল আৰু ৰমলাই ছোৱালীজনীক বাহিৰত অকলে বহুৱাই থৈ বাথৰুমত সোমাইছিল। তেতিয়া ৰবীনে ৰমলাক খং কৰাত ৰমলাই ৰবীনক উক্ত কথাষাৰ কৈছিল।

খ) হেৰা শুনিছা? কোনোবাই চিঞৰা যেন লাগিছে।'
উত্তৰ:- ৰবীনে ৰমলাক কৈছিল। মাজৰাতি হঠাতে ৰবীনে সাৰ পাই কোনোবাই চিঞৰ বাখৰ কৰা যেন পালে আৰু ৰমলাক জগাই এই কথাখিনি কৈছিল।

গ)‘আজি মই তাৰ ল'ৰা-ছোৱালীক ৰক্ষা কৰিবলৈ নগ'লে মোৰ ল'ৰা-ছোৱালীক ৰক্ষা কৰিবলৈ কোন আহিব?'
উত্তৰ:- ৰবীনে ৰমলাক কৈছিল। ৰবীনে জহীৰৰ ঘৰত যাবলৈ ওলোৱাত ৰমলাই ক'লৈ যোৱা বুলি কোৱাত ৰবীনে উক্ত কথাফাকি কৈছিল।

শ্ৰী শ্ৰী শংকৰদেৱ
১। কবিতাটো শুদ্ধকৈ লয়, ছন্দ ৰক্ষা কৰি পঢ়া।
২। কবিতাটো একক আৰু দলীয়ভাৱে আবৃত্তি কৰা।
৩। উত্তৰ দিয়া।
ক) কবিয়ে ‘ধ্যানমগ্ন যোগী' বুলি কাক কৈছে?
উত্তৰ:- শ্ৰী শ্ৰী শংকৰদেৱক কৈছে।

খ) কবিয়ে কিহেৰে ভূমি পবিত্ৰ কৰাৰ কথা কৈছে?
উত্তৰ:- কবিয়ে গুৰুজনাৰ আবিৰ্ভাৱ আৰু জ্ঞানৰ পবিত্ৰ কিৰণেৰে অসম ভূমিক পবিত্ৰ কৰাৰ কথা কৈছে।

গ) কবি কান্ধত কি বজোৱাৰ কথা কৈছে?
উত্তৰ:- বীণা বজোৱাৰ কথা কৈছে।

ঘ) মৰতত কোনে কি বাতৰি আনি দিলে?
উত্তৰ:- শ্ৰী শ্ৰী শংকৰদেৱে স্বৰ্গৰ বাতৰি আনি দিলে।

ঙ) কবিতাটোত অসমৰ ঘৰে ঘৰে কি বাজি উঠাৰ কথা কোৱা হৈছে?
উত্তৰ:- শংকৰদেৱে যি ঈশ্বৰৰ জ্ঞান প্ৰদান কৰি গ'ল তাৰ মধূৰ ঝংকাৰ অসমৰ ঘৰে ঘৰে বাজি উঠাৰ কথা কোৱা হৈছে।

৫। তলৰ আঁচ টনা শব্দবোৰৰ অৰ্থ সোঁফালৰ বন্ধনীৰ ভিতৰত দিয়া আছে। সেইবোৰৰ শুদ্ধ অৰ্থ বাছি উলিয়াই লিখা।
ক) কোন দূৰ অতীতৰ (ধ্যানমগ্ন) যোগী তুমি (তন্ময়/বিস্ময়/মহান)
উত্তৰ:- তন্ময়।

খ) গোটেই অসমভূমি (বিস্তৃত) জীৱনী তাৰ (শিপাই যোৱা/নাইকিয়া হোৱা/বিয়পি পৰা)
উত্তৰ:- বিয়পি পৰা।

গ) তোমাৰ (গৰিমা) গীতি হৃদয়ে বাজে (যশস্যা/গঞ্জনা/লাঞ্ছনা)
উত্তৰ:- যশস্যা।

ঘ) স্বৰ্গৰ বাতৰি আনি দিলা দেৱ! (মৰতত) (পৃথিৱী/পাতাল/আকাশ)
উত্তৰ:- পৃথিৱী।

৬। কবিতাটোৰ পৰা শব্দ আনি খালী ঠাই পূৰ কৰা।
উত্তৰ:-
মধুৰ ঝংকাৰ তাৰ গভীৰ উদাৰ সুৰে
আজিও উঠিছে বাজি অসমৰ ঘৰে ঘৰে।
যি বীণৰ সুৰেৰেই প্ৰেম মন্দাকিনী ধাৰা।
অসীম সাধনা বলে নমালা স্বৰ্গৰ পৰা।

১। উত্তৰ দিয়া।
ক) বিজ্ঞান শাস্ত্ৰ কিহৰ ভঁৰাল?
উত্তৰ:- জ্ঞানৰ ভঁৰাল।

খ) বিজ্ঞানৰ ফলত মানুহে কেনেধৰণৰ কাম কৰিবলৈ ধৰিছে?
উত্তৰ:- বিজ্ঞানৰ বলত মানুহে ৰেল, জাহাজ, টেলীগ্ৰাফ, ফটোগ্ৰাফ, অনুবীক্ষণ যন্ত্ৰ আৰু নানা ৰকমৰ চিকিৎসা প্ৰণালী আদি সাজি উলিয়াব পাৰিছে।

গ) বিজ্ঞান-চৰ্চা কৰিলে মানুহে কি ভেদ কৰিব পাৰে?
উত্তৰ:- গুপ্ত তত্ব ভেদ কৰিব পাৰে।

ঘ) উদগতি পথত কিহে বাধা দিয়ে?
উত্তৰ:- কু-সংস্কাৰে বাধা দিয়ে।

ঙ) ধনগুলৈক কিহৰ মায়া বুলি মানুহে বিশ্বাস কৰে?
উত্তৰ:- প্ৰেতৰ মায়া বুলি বিশ্বাস কৰে।

চ) হাতীয়ে গা লৰালে কি হয় বুলি ভাবে?
উত্তৰ:- ভূমিকম্প হয় বুলি ভাবে।

ছ) বিজ্ঞান শিক্ষাৰ পৰা কি জনা যায়?
উত্তৰ:- প্ৰকৃতিত ঘটি থকা ঘটনাবোৰৰ কাৰণসমূহ জনা যায়।

২। ধনগুলৈৰ কেনেকৈ উৎপত্তি হয় চমুকৈ লিখা।
উত্তৰ:- ধন গুলৈক মানুহে প্ৰেতৰ মায়া বুলি বিশ্বাস কৰে।

৩। প্ৰতিধ্বনি কেনেকৈ হয় চমুকৈ লিখা।
উত্তৰ:- আমি বন্ধ, ডাঙৰ, খালী কোঠা এটাত চিঞৰিলে আমি কৰা শব্দটো শুনা পিছ মুহূৰ্ত্ততে আকৌ এবাৰ আমাৰ অনুৰূপ শব্দ এটা শুনা পাওঁ এয়াই হৈছে প্ৰতিধ্বনি। আমি কৰা শব্দটো  বন্ধ কোঠাৰ বেৰৰ কঠিন অংশত খুন্দা খাই প্ৰতিফলিত হৈ আমাৰ ওচৰলৈ পুনৰ ঘৈ আহে। তেনেদৰেই প্ৰতিধ্বনিৰ সৃষ্টি হয়।

৪। কি কাৰণত বিজ্ঞান শাস্ত্ৰক জ্ঞানৰ ভঁৰাল বুলি কোৱা হয়?
উত্তৰ:- যিবোৰ ঘটনা আমি দেখি আচৰিত হঁও বা আনন্দিত হঁও, এই সকলোবোৰ কথাৰে প্ৰকৃতিৰ গুপ্ত তত্ব ভেদ কৰি ইয়াৰ মূল কাৰণবোৰ জানিব পাৰি কেৱল বিজ্ঞান চৰ্চাৰ যোগেদি। সেয়েহে বিজ্ঞান শাস্ত্ৰক জ্ঞানৰ ভঁৰাল বুলি কোৱা হয়।

৫। বিজ্ঞানবিদসকলে শব্দ-তত্ত্ব নিৰূপণ কৰি কি কি আৱিষ্কাৰ কৰিছে?
উত্তৰ:- বিজ্ঞানবিদ সকলে শব্দৰ তত্ব নিৰূপণ কৰি টেলিফোনেৰে এঠাইৰ শব্দ আন এঠাইলৈ নিব পাৰিছে, শব্দক ধৰি ৰাখি, ফনোগ্ৰাফ, গ্ৰামোফোন, ৰেডিঅ আদি আৱিষ্কাৰ কৰিব পাৰে।

৬। প্ৰসংগ সংগতি দৰ্শাই ব্যাখ্যা কৰা।
ক) বিজ্ঞান শাস্ত্ৰ জ্ঞানৰ ভঁৰাল।
উত্তৰ:- বিশাল বিশ্বজগতৰ যিকোনো কথা বা যিকোনো ঘটনাৰ বিষয়ে জানিবলৈ হ'লে আমি বিজ্ঞানৰ চৰ্চা কৰিব লাগিব। যেনেকৈ মানুহে পথাৰৰ শস্য আনি ভঁৰালত সঞ্চিত কৰি থয়, তেনেকৈ বিজ্ঞান শাস্ত্ৰতো সকলোবোৰ জ্ঞান সাঁচি থোৱা হয়। মাত্ৰ আমি তাক অধ্যয়ন কৰিলেই সেই জ্ঞান লাভ কৰিব পাৰো।

খ) মনুষ্য জাতিৰ বৰ্তমান সভ্যতা কেৱল বিজ্ঞান চৰ্চাৰ ফল।
উত্তৰ:- আজিৰ মানুহৰ জীৱনৰ প্ৰতিটো খোজতে বিজ্ঞানৰ এই অৱদানসমূহৰ প্ৰয়োগ অপৰিহাৰ্য। সেয়া চিকিৎসা বিভাগ, প্ৰতিৰক্ষা বিভাগ, শিক্ষা, সংস্কৃতি বিভাগ,যাতায়ত,পৰিবহণ ব্যৱস্থা, কৃষি শিল্প, দৈনন্দিন ব্যৱহাৰ কৰা সামগ্ৰীক ধৰি সকলোবোৰতেই বিজ্ঞানে আগবঢ়োৱা আৱিষ্কাৰ সমূহৰ প্ৰয়োগ হয়। গতিকে লেখকে কোৱাৰ দৰে সমগ্ৰ মনুষ্য জাতিৰ বৰ্তমান সভ্যতা কেৱল বিজ্ঞান চৰ্চাৰ ফল।

১। পাঠটো শুদ্ধ উচ্চাৰণেৰে কেইবাবাৰো পঢ়া।
২। উত্তৰ দিয়া।
ক) হাইস্কুলৰ প্ৰকাণ্ড খেলপথাৰখন লোকে-লোকাৰণ্য হোৱাৰ কাৰণ কি?
উত্তৰ:- কাৰণ হ'ল অঞ্চলটোৰ মহিলাসকলে আত্মসহায়ক গোটৰ প্ৰদৰ্শনী এখন পাতিছিল।

৫।‘অসমীয়া শিপিনীয়ে কাপোৰত সপোন ৰচিব পাৰে'-এই কথাষাৰ কোনে কেতিয়া আৰু কিয় কৈছিল?
উত্তৰ:- ‘অসমীয়া শিপিনীয়ে কাপোৰত সপোন ৰচিব পাৰে'-এই কথাষাৰ মহাত্মা গান্ধীয়ে এবাৰ অসমলৈ আহোঁতে অসমীয়া শিপিনী বোৱা কাপোৰ দেখি স্তম্ভিত হৈ মন্তব্য কৰে।

১। উত্তৰ দিয়া।

১। গীতটো সুৰ লগাই গোৱা।
২। গীতটো ভালদৰে পঢ়া আৰু বুজি লোৱা।
৩। উত্তৰ দিয়া।
ক) কবিয়ে কাক জাগি উঠিবলৈ কৈছে?
উত্তৰ:- কবিয়ে দেশ মাতৃৰ সন্তানক জাগি উঠিবলৈ কৈছে।

খ) দুৰ্জ্জয় অভিযান বুলি কি বুজাইছে?
উত্তৰ:- মৃত্যুক জয় কৰি দেশৰ গৌৰৱ অক্ষুণ্ণ ৰখাকে দুৰ্জ্জয় অভিযান বুলি কৈছে।

গ) দুৰ্জ্জয় অভিযানেৰে  কি কৰিবলৈ  কৈছে?
উত্তৰ:- দুৰ্জ্জয় অভিযান বুলি মৃত্যুক গছকি দেশমাতৃৰ জয়জিনি আনিবলৈ কৈছে।

ঘ) জননীৰ সন্তানক কিহে দুৰ্বল কৰাৰ কথা কৈছে?
উত্তৰ:- কৰ্মহিনতা আৰু কাপুৰুষতাই জননীৰ সন্তানক দুৰ্বল কৰাৰ কথা কৈছে।

ঙ) “তথাপিও নাই ভয়" বুলি কিয় কৈছে?
উত্তৰ:- দেশৰ প্ৰতি থকা গভীৰ দায়িত্ববোধ আৰু ভালপোৱাৰ আগত কৰ্মহীনতা ,কাপুৰুষতা আদি তেনেই তুচ্ছ হৈ যায়। সেয়েহে কবিয়ে স্বদেশপ্ৰেমীসকলক তথাপিও নাই ভয় বুলি কৈছে।

চ) কাৰ জয় নিনাদত শত্ৰু কম্পমান বুলি উল্লেখ কৰিছে?
উত্তৰ:- স্বদেশপ্ৰেমী জোৱান সকলৰ জয় নিনাদত শত্ৰু কম্পমান বুলি উল্লেখ কৰিছে।

ছ) আপোন পাহৰা বীৰক কি বুলি আখ্যা দিছে?
উত্তৰ:- দুৰ্ম্মদ বীৰ অজেয় নৱ-জোৱান বুলি আখ্যা দিয়ে।

৪। গীতটোৰ মূলভাৱ লিখা।
উত্তৰ:- ৰূপকোঁৱৰ জ্যোতিপ্ৰসাদ আগৰৱালা দেৱে ৰচনা কৰা "জাগা জনীৰ সন্তান" কবিতাটি এটা দেশ প্ৰেমমূলক কবিতা। দেশ মাতৃৰ আবাহনত দেশে দেশে যুগে যুগে সকলো শংকা আতৰাই সু- সন্তানসকল নিজ কৰ্তব্যৰ পথত আগবাঢ়ি গৈছে। স্বদেশ-স্বজাতিৰ উন্নতিৰ অভিযানত কৰ্মহীনতা অথবা কাপুৰুষতাৰ কোনো স্থান নাই। দেশৰ প্ৰতি থকা অপৰিসীম ভালপোৱাই মানুহক শক্তিশালী কৰি তোলে, জগাই তোলে অন্তৰৰ সাহসী সত্তাক। আপোন দেশক ৰক্ষা কৰিবলৈ, মাতৃৰ সন্মান অক্ষুন্ন ৰাখিবলৈ কোনো ক্ষেত্ৰতে নতি স্বীকাৰ নকৰা নৱ- জোৱান সকল দেশৰ ভৱিষ্যত সুৰক্ষাৰ প্ৰহৰী। কবিয়ে এই কবিতাটিৰ দ্বাৰা দেশৰ জোৱান সকল উৎসাহ আৰু কৰ্মপ্ৰেৰণা যোগাইছে।